Dzień Marzyciela przypada na 8 września.
Dzień Marzyciela może być doskonałym czasem na refleksję na temat własnych marzeń. Marzenie jest piękną zdolnością każdego człowieka. Czemu więc tak często ludzie boją się marzyć, a jeszcze bardziej realizować swoje marzenia, pasje? Warto dziś, choć chwilę, poświęcić na to aby pomarzyć. Zatopić się w marzeniach, które zostały spełnione, które można realnie spełnić i te, które wywołują uśmiech na twarzy, lecz zawsze pozostaną w sferze fantazji. Podstawą jest to aby nie bać się własnych pragnień, bo marzenia są tym co trzyma w nadziei, a spełnianie marzeń tym co uszczęśliwia.
Oprócz spełniania własnych marzeń, wielką radość, również może sprawić spełnienie czyjegoś marzenia. Na ten aspekt, chciał zwrócić uwagę pan Sławomir Rybka- pomysłodawca Dnia Marzyciela.
To co dla jednych jest banalne, czy nic nie kosztuje, dla drugich może być szczytem marzeń. W codziennej pogoni za własnymi sprawami, często można nie zwrócić uwagi o czym marzą osoby z najbliższego otoczenia. Czasem wystarczy przytulenie kogoś, poświęcenie czasu, zaangażowanie. Form w jakie można się angażować jest mnóstwo. Oprócz akcji, zbiórek, fundacji warto zwrócić uwagę na lokalne środowisko czy w szkole, pracy, wśród sąsiadów. Może właśnie dziś uda Ci się spełnić czyjeś marzenie.
Jak rozmawiać z uczniami na temat marzeń?
1. Mogą być to swobodne rozmowy na temat wakacyjnych podróży i podróży marzeń, rozmowy na podstawie wysłuchanych tekstów wierszy oraz własnego doświadczenia.
Każdy uczeń może dokończyć zdanie:
- Moim marzeniem jest...
- Chciał/chciałabym mieć.... - Chciał/chciałabym, żeby... - Najchętniej pojechał/pojechałabym... - Marzę o...
- W przyszłości chciał/chciałabym zostać...
Przykładowy wiersz Hanny Niewiadomskiej „Marzenia”
Dzieci lubią mieć marzenia,
Chcą, by były do spełnienia.
Każde w głowie ma guziczek,
Taki mały żółty pstryczek,
Co im świat piękniejszym czyni,
Od Krakowa aż do Gdyni.
Krzysio chciałby być pilotem.
Pstryk – już lata samolotem.
Ewa chce lekarzem zostać.
Pstryk – już w białym kitlu postać.
Kosmonautą chce być Jurek.
Pstryk – i pędzi w kosmos, w górę.
Lecz są również takie dzieci,
Którym słońce słabiej świeci.
Jacek, co ma chorą nogę,
Chciałby dosiąść hulajnogę.
Julia, która słuch ma słaby,
Chce usłyszeć szelest trawy.
Ale wszystkie ich marzenia,
Są z tym pstryczkiem do spełnienia.
No, więc śmiało, przekręć pstryczek,
A nuż właśnie dziś guziczek
W świat twych marzeń cię zabierze
– Będziesz zdrowy bohaterze!
Opowiadanie "Uwolnijmy nasze marzenia"
”Istniało kiedyś miasteczko, w którym nie było nic specjalnego. Mieszkańcy żyli skromnie, nie zapracowywali się, ale nie byli też leniwi. Odznaczali się szczególną cechą wszyscy kochali kwiaty. Hodowali je na grządkach, w doniczkach, a nawet w wiaderkach i słoikach. Umieszczali kwiaty wszędzie: w oknach, na balkonach, na podestach schodów oraz podwórzach. Również stacje benzynowe pełne były kwiatów. W mieście żyły też wspaniale motyle. Dni deszczowe nigdy nie były ciemne ani smutne. Kwiaty promieniowały wspaniałymi kolorami, a motyle żółte, czerwone i niebieskie, harcowały wśród szarych domów. Również noce nie były nigdy zupełnie ciemne. Mieszkańcy tego miasta śnili wspaniałe kolorowe sny, które wzbijały się do lotu po niebie, jak świetliste motyle, ponad domami. Pewnego dnia burmistrz przemówił: - Obywatele! – powiedział. – Zbyt wiele czasu tracicie na kwiaty. Musimy tymczasem unowocześnić domy, nasze sklepy, zbudować fabryki. Koniec z kwiatami! Koniec z motylami! Marzenia są zupełnie niepotrzebne. I tak zakazał hodowli kwiatów w ogrodach, w biurach, na parapetach okien. Wszędzie! Nakazał wyłapać przy pomocy siatek wszystkie motyle, które fruwały w mieście. Zorganizowano gigantyczny transport, jakiego nie widziano poprzednio. Wielka liczba ciężarówek wyjeżdżała z miasta jedna po drugiej, załadowane, wykopanymi krzewami i drzewkami. Nie pozostawiono również ani jednego motyla. Kwiaty, krzewy i drzewa zostały posadzone na odległe pola, wokół miasta zbudowano wysoki mur, by nikt nie mógł ich zobaczyć. Wewnątrz muru zawieszono klatki, a w nich uwięziono motyle. [...] Bez kwiatów, krzewów i drzew miasto stało się ponure. W ich miejsce zbudowano wiele wysokich domów. [...] Nikt już nie śnił, a bez snów noce wydawały się być czarnymi prześcieradłami, które spływały z nieba, otulając wszystko. - Jakie nudne stało się miasto! – mówiły dzieci między sobą. Stawały się coraz bardziej smutne [...] Musimy coś zrobić nim będzie za późno. [...] Tego wieczoru Karin i Piotr opuścili potajemnie miasto. Przez dziurę w murze przedostali się na drugą stronę. Zaraz ujrzeli kwiaty, krzewy, drzewa i motyle tak bardzo przez wszystkich kochane. Znaleźli również zawieszone na murze klatki, pełne motyli. Piotr wziął kamień i porozbijał nim wszystkie szyby klatek, potem przeszli znów przez mur i pobiegli do domu, gdyż słyszeli pomruk burzy, zbliżającej się szybko. W ogrodzie, za nimi, rozszalała się burza. Mur zawalił się, wiatr wstrząsnął kwiatami, krzewami i drzewami, uniósł je aż do chmur i obudził motyle z długiego snu. Potem popędził chmury nad miasto. Rozpadało się okropnie nad ziemią spragnioną wilgoci, a wraz z deszczem spadły również nasiona wszystkich kwiatów. Po kilku dniach w małym mieście zaczęły pokazywać się kiełki, a wkrótce wszystko tonęło w kwiatach i zieleni. Potem nadleciały jak różnokolorowa chmura również motyle. [...] Dzieci śmiały się i bawiły jak kiedyś... Noc znów była jasna, ubarwiona snami, które wzlatywały ku niebu, jak tysiące, tysiące świetlnych motyli. A jakie są wasze marzenia?"
2. Można poruszyć temat rozpoznawania i nazywania środków transportu wykorzystywanych do podróżowania.
3. Zawsze sprawdzają się zabawy muzyczno-ruchowe, tu przychodzi mi do głowy zabawa ze śpiewem piosenki "Jedzie pociąg z daleka”.
4. Wysłuchanie fragmentu utworu muzycznego pt.: „Marzenie” Schumana.
5. Przedstawienie sylwetek znanych Polaków, których marzenie spełniło się dzięki ciężkiej pracy, hartowi ducha, wytrwałości itp.
Na przykład: a) Rafał Blechacz, b) Wanda Rutkiewicz.
6. Praca w grupach zainicjowana pytaniami: 1. Czy znacie osoby, których marzenia się spełniły? 2. Jakie cechy charakteru pomagają w spełnieniu marzeń? 3. Co trzeba zrobić, żeby spełnić marzenie o zostaniu … sławną aktorką/sportowcem itp.
7. Wyjaśnienie cytatów znanych pisarzy o marzeniach. Nie żałuj, że nie spełniły się twoje marzenia; pożałowania godnym jest tylko ten, kto nigdy nie marzył. Marie von Ebner-Eschenbach To możliwość spełnienia marzeń sprawia, że życie jest tak fascynujące. Paulo Coelho Nie rezygnuj z marzeń, nigdy nie wiesz, kiedy okażą się potrzebne. Carlos Ruíz Zafón Cokolwiek zamierzasz zrobić, o czymkolwiek marzysz, zacznij działać. Johann Wolfgang Goethe Jeśli potrafisz o czymś marzyć, to potrafisz także tego dokonać. Walt Disney
8. Praca w grupach: układanie wiersza o marzeniach ( uprawianie sportu, taniec, gra w piłkę, jazda na nartach, łyżwach itp.)
Na arkuszu papieru każda grupa pisze hasło „MOJE MARZENIA - SPORTOWIEC” i układa 2 zwrotki wiersza, rymowanki. Po wykonaniu zadania każda grupa prezentuje efekty swojej pracy.
9. Propozycja gry dydaktycznej- „Matematyczny pociąg”
Praca w grupach- gra dydaktyczna polega na tym, kto ułoży dłuższy pociąg /gra na czas/
Nauczyciel dzieli losowo klasę na równoliczne grupy- w zależności od liczebności klasy. Grupa nie powinna liczyć więcej niż troje dzieci.
Każda grupa otrzymuje jedną planszę z lokomotywą oraz kartoniki z działaniami matematycznymi. Zadanie polega na tym, że członkowie grupy losują kartoniki i podają rozwiązanie działania, które tam jest zamieszczone.
Kartonik z działaniem, które zostało rozwiązane trafia do pociągu, jako wagonik.
Kartonik z działaniem, którego nie udało się rozwiązać, odkładany jest na bok.
Po upływie wyznaczonego czasu (2- 3 minuty) nauczyciel zatrzymuje gwizdkiem grę.
Wygrywa drużyna, która ułożyła dłuższy pociąg- rozwiązała więcej działań matematycznych.
10. Oczywiście wykonać można również prace plastyczne na temat:
"Podróż moich marzeń" lub zorganizować konkurs plastyczny.
Swoim czytelnikom życzę spełnienia wszystkich marzeń ;)
Jeśli zainteresował Cię mój artykuł i doceniasz moją pracę, nie zapomnij podzielić się nim ze znajomymi, albo napisz jakiś miły komentarz. Dziękuję ;)
Zapisz